Annemarie, gezichtsverlamming

Hoe gezichtsreflexzonetherapie mij geholpen heeft bij mijn gezichtsverlamming.

In mei 2010 was bij mij een hersentumor geconstateerd. Hij is operatief voor 3 kwart verwijderd en het ‘restje’ is bestraald. Na mijn operatie kwamen de artsen er snel achter dat ik aan 1 kant van mijn gezicht verlamd was geraakt. Dit kan gekomen zijn door een trilling, beschadiging of aanraking van mijn gezicht zenuwen tijdens de operatie. Voor de artsen was het ook een raadsel, omdat ze het naar hun zeggen niet hebben ‘aangeraakt’. Het is kort gezegd, gewoon pech! Het advies wat de artsen gaven was rusten en afwachten. Ze konden mij niet vertellen of mijn verlamming over zou gaan. En zo wordt je naar huis gestuurd, met de mededeling dat het een lange tijd kan duren, maar dat mijn gezichtsverlamming ook kon aanhouden. Ik ging niet bij de pakken neerzitten en ben achter de computer gekropen op zoek naar alternatieven. Er moest toch iets zijn om mijn gezichtszenuwen te stimuleren.

Zodoende kwam ik bij Ingrid de Vos terecht, gezichtsreflexzonetherapie.

Dit sprak mij gelijk aan, en baat het niet schaadt het niet! Tijdens mijn eerste afspraak heb ik de hele situatie uitgelegd en Ingrid vertelde mij dat ze verder niemand heeft behandeld met het zelfde voorval. Ze kon mij niet garanderen of deze therapie zou helpen, maar ze greep deze ‘uitdaging’ met 100% aan.

Hoe ging het verder?

Vanaf september heeft Ingrid mij toen wekelijks behandeld. Ik merkte dat zij er erg bewust mee bezig was doordat zij er steeds meer informatie over wist. Iedere week was ook de vraag hoe ik mij voelde en of ik mijn gezicht al beter kon bewegen. En wonderbaarlijk ging het iedere week beter. De eerste keer dat ik kwam was mijn gezicht volledig verlamd en de weken die volgden merkte ik dat er steeds meer spiertjes in mijn gezicht bewogen. Nu ben ik bijna een half jaar verder. Grotendeels van mijn gezicht kan ik bewegen en dat is een super grote vooruitgang.

Hoe is het nu in 2016?

Nu in 2016 kom ik af en toe terug voor een behandeling, als mijn gezicht weer wat strakker aanvoelt.